| INDICATIVO | |
| Presente | |
ego me arrogo
tu te arrogas
ille se arrogat
nos nos arrogāmus
vos vos arrogātis
illi se arrogant
| Yo me
|
| INDICATIVO | |
| Pretérito imperfecto | |
ego me arrogābam
tu te arrogābas
ille se arrogābat
nos nos arrogabāmus
vos vos arrogabatis
illi se arrogābant
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
ego me arrogavi
tu te arrogavisti, arrogasti...
ille se arrogavit
nos nos arrogavĭmus
vos vos arrogavistis, arrogastis...
illi se arrogavērunt, arrogarunt, arrogavere...
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito perfecto | |
ego me arrogavi
tu te arrogavisti, arrogasti...
ille se arrogavit
nos nos arrogavĭmus
vos vos arrogavistis, arrogastis...
illi se arrogavērunt, arrogarunt, arrogavere...
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito plusquamperfecto | |
ego me arrogavĕram, arrogaram...
tu te arrogavĕras, arrogaras...
ille se arrogavĕrat, arrogarat...
nos nos arrogaverāmus, arrogaramus...
vos vos arrogaverātis, arrogaratis...
illi se arrogaverant, arrogarant...
| |
| INDICATIVO | |
| Pretérito anterior | |
ego me arrogavi
tu te arrogavisti, arrogasti...
ille se arrogavit
nos nos arrogavĭmus
vos vos arrogavistis, arrogastis...
illi se arrogavērunt, arrogarunt, arrogavere...
| |
| INDICATIVO | |
| Plusquamperfecto | |
ego me arrogavĕram, arrogaram...
tu te arrogavĕras, arrogaras...
ille se arrogavĕrat, arrogarat...
nos nos arrogaverāmus, arrogaramus...
vos vos arrogaverātis, arrogaratis...
illi se arrogaverant, arrogarant...
| |
| INDICATIVO | |
| Futuro imperfecto | |
ego me arrogābo
tu te arrogābis
ille se arrogābit
nos nos arrogabĭmus
vos vos arrogabĭtis
illi se arrogābunt
| |
| INDICATIVO | |
| Futuro anterior | |
ego me arrogavĕro, arrogaro...
tu te arrogavĕris, arrogaris...
ille se arrogavĕrit, arrogarit...
nos nos arrogaverĭmus, arrogarimus...
vos vos arrogaverĭtis, arrogaritis...
illi se arrogavĕrint, arrogarint...
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Presente | |
ego me arrogem
tu te arroges
ille se arroget
nos nos arrogēmus
vos vos arrogētis
illi se arrogent
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito imperfecto | |
ego me arrogārem
tu te arrogāres
ille se arrogāret
nos nos arrogarēmus
vos vos arrogarētis
illi se arrogārent
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Pretérito perfecto | |
ego me arrogavĕrim, arrogarim...
tu te arrogavĕris, arrogaris...
ille se arrogavĕrit, arrogarit...
nos nos arrogaverĭmus, arrogarimus...
vos vos arrogaverĭtis, arrogaritis...
illi se arrogavĕrint, arrogarint...
| |
| SUBJUNTIVE | |
| Plusquamperfecto | |
ego me arrogavissem, arrogassem...
tu te arrogavisses, arrogasses...
ille se arrogavisset, arrogasset...
nos nos arrogavissēmus, arrogassemus...
vos vos arrogavissētis, arrogassetis...
illi se arrogavissent, arrogassent...
| |
| POTENTIAL | |
| Presente | |
ego me arrogārem
tu te arrogāres
ille se arrogāret
nos nos arrogarēmus
vos vos arrogarētis
illi se arrogārent
| Yo me
|
| POTENTIAL | |
| Pasado | |
ego me arrogavissem, arrogassem...
tu te arrogavisses, arrogasses...
ille se arrogavisset, arrogasset...
nos nos arrogavissēmus, arrogassemus...
vos vos arrogavissētis, arrogassetis...
illi se arrogavissent, arrogassent...
| Yo me
|
| IMPERATIVO | |
| Presente | |
arroga
arrogate
Futuro
arrogato
arrogato
arrogatote
arroganto
| |
| INFINITIVO | |
| Presente | |
| arrogāre | |
| INFINITIVO | |
| Pretérito perfecto | |
| arrogavisse, arrogasse... | |
| INFINITIVO | |
| Futuro | |
| arrogaturum esse, arrogaturam esse, arrogaturum esse, arrogaturos esse, arrogaturas esse, arrogatura esse... | ir a arrogar |
| GERUNDIO | |
| arrogandi, arrogando, arrogandum, arrogando... | de arrogar
a arrogar
para arrogar
por arrogar |
| SUPINO | |
| arrogatum | arrogar |
| PARTICIPLE | significado |
| Presente | que se |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
Nom.arrogans
Gen.arrogantis
Dat.arroganti
Acc.arrogantem
Voc.arrogans
Abl.arrogante, arroganti...
| arrogantes
arrogantium
arrogantibus
arrogantes
arrogantes
arrogantibus
|
| Feminina | |
Nom.arrogans
Gen.arrogantis
Dat.arroganti
Acc.arrogantem
Voc.arrogans
Abl.arrogante, arroganti...
| arrogantes
arrogantium
arrogantibus
arrogantes
arrogantes
arrogantibus
|
| Neutro | |
Nom.arrogans
Gen.arrogantis
Dat.arroganti
Acc.arrogans
Voc.arrogans
Abl.arrogante, arroganti...
| arrogantia
arrogantium
arrogantibus
arrogantia
arrogantia
arrogantibus
|
| PARTICIPLE | significado |
| Futuro | que ha de arrogar |
| Masculino | |
| Singolare | Plurale |
Nom.arrogaturus
Gen.arrogaturi
Dat.arrogaturo
Acc.arrogaturum
Voc.arrogature
Abl.arrogaturo
| arrogaturi
arrogaturorum
arrogaturis
arrogaturos
arrogaturi
arrogaturis
|
| Feminina | |
Nom.arrogatura
Gen.arrogaturae
Dat.arrogaturae
Acc.arrogaturam
Voc.arrogatura
Abl.arrogatura
| arrogaturae
arrogaturarum
arrogaturis
arrogaturas
arrogaturae
arrogaturis
|
| Neutro | |
Nom.arrogaturum
Gen.arrogaturi
Dat.arrogaturo
Acc.arrogaturum
Voc.arrogaturum
Abl.arrogaturo
| arrogatura
arrogaturorum
arrogaturis
arrogatura
arrogatura
arrogaturis
|
